Saturday, December 10, 2011

nangis

adek angis, gara gara .........saya....tadi tinju adek.......ibu suruh bujuk adek tapi dia gak mau diam.....sekarang saya ikut nangis......

Sebenarnya kenapa saya meninju adek ada alasannya. Pas kami lagi asyik asyiknya nonton kartun yg saya nda tau judulnya kami kagum banget dengan tokoh yang ada dalam cerita kartun itu. Mereka hebat, matanya hijau, biru, merah dan lain lain.

Kami saling memuji tokoh yg kami suka. Tiba tiba saja adek memandingkan antara saya dengan tokoh itu, katanya orangnya hebat, punya kekuatan kalau bang arif kurus...

Saat itu juga darahku mendidih mendengarnya, kubalas: adekpun kurus, kalau arif (saya) biar kurus tapi panjang (baca: tinggi), kalau adek kecil!

abang kurus...abang kurus...abang kurus....(kata adekku, singkat: ka)
adek kurus...adek kurus...kurus...(kataku berulang kali, singkat:kbk)

tinju kau (kabk)
tinju kau (kbk)

Ibu menggeser kursi adek menjauh, tapi eit saya berhasil meninju sedikit lengan adek, padahal ndak sakit kali tapi adek nangisny kenceng...

Ibu muncung muncung mulutnya jengkel sambil bilang "arif bujuk adek".
Saya terus terang ya gak mau. Kenapa harus saya??

Akhirnya ibu keluarin juga jurus mandragunanya; matiin tv pas acara kartun kesukaan kami.

Sayapun langsung beranjak meminta maaf pada adek.

1 comment:

  1. hahahahahahahahahahahaha...
    abaang,,, sayang adek doooong...
    adek jangan ditinju..weleh..weleh..
    abang ni mesti dimasukkan ke tae kwon do ja kayak lekna nye..jadi ade penyaluran bakat & emosi wkwkwk

    ReplyDelete